Park Zdrojowy

Park Zdrojowy został założony w XIX w. przez ogrodnika Ignacego Hanusza.
Jego główna część leży w bezpośrednim sąsiedztwie buskich „Łazienek”. Ma ona charakter regularnego ogrodu francuskiego, który zaprojektował architekt Henryk Marconi. Jego punkty charakterystyczne – to fontanna, muszla koncertowa i loża widokowa. Okala ją z trzech stron ogród angielski o różnorakim poszyciu, przecinany krętymi chaotycznie przebiegającymi dróżkami.

Od „Łazienek” do bramy parkowej główną linią ogrodu francuskiego biegnie tzw. Aleja Marzeń. Przedłużenie tej drogi – to aleja kasztanowa (al. Mickiewicza), która kończy się w miejskim parku na Placu Zwycięstwa. Kasztany, klony, jesiony, graby, wiązy oraz lipy są najliczniej występującymi tu drzewami. Ponadto, można także spotkać modrzewie, czeremchy czy platany.